Emotioneel afscheid

Dinsdagavond, we zitten in een dorpje san jeronimo, vanmorgen hebben we de grote stap genomen, en terug de rivier overgestoken, gisteravond na een heerlijk hutsepotsoepke,,onze argentijnse vrienden vonden dat het tijd was voor een lekkere winterse maaltijd want ze bibberden uit hun vel, bij 22 graden, gingen we slapen tussen het ezelgebalk en de vele donder en bliksemslagen en zagen ons nog niet direct vertrekken,we werden echter  wakker onder een stralende zon, maar ja door de vele regen van de vorige nacht zal het water niet gezakt zijn, we horen via de radio dat er eindelijk iemand van defensie aanwezig is ,goed we zien wel, we leggen ons relax aant zwembad en zogauw franske er in duikt worden we geroepen door meredih, het water is gezakt !!!! Tis de moment !!! We kunnen de auto halen, misschien kunnen we toch nog de nationale parken valle de la luna en talampaya zien, valle de la luna  met zen buitenaardse landschappen ,zandvlaktes bezaaid met stenen als kanonkogels en broze rotsformaties  en legenden , lang geleden lagen deze beschermde gebieden onder water, daardoor vind men hier fossielen van allerlei koralen,er word gezegd dat  talampaya de begraafplaats is van het tijdperk van de eerste dinosaurussen,resten van 230milj jaar geleden werden hier gevonden, het zal voor een andere keer zijn want talampaya is een brede kloof geflankeerd  door 180meter hoge roest en zandkleurige rotsen heel glad en steil en surrealistisch, maar hier is ook veel water van de rotsen  naar beneden gekomen en de parken zijn nog wel enkele dagen gesloten denkt men, we moeten keuzes maken, de auto halen en blijven tot de parken open zijn, of ons laten overzetten en via een omweg doorrijden naar villa dolores waar karime ons verwacht, We kiezen voor het laatste ,franske vind dit een goede reden om terug te komen, DEAL!!!!,en in allereil word er ingepakt, 10 min later staan we gepakt en gezakt klaar, laura en leonard, en hun kindjes maki en arena uit BA. gaan mee, ze moeten ook onze kant op, dus kunnen we samen rijden , we zijn dikke vrienden geworden en zeker maki en arena willen nog geen afscheid nemen van hun speelkameraad franske!!!!! We komen aan de rivier ,goed nieuws voor ons wij kunnen met onze valiezen in een camion mee oversteken, voor een personenauto is het nog te gevaarlijk, slecht nieuws voor laura en leonard, later horen we dat ze nog heel de dag tevergeefs op de kraan gewacht hebben, we moeten ons haasten en moeten veel te vlug afscheid nemen, wat ons allemaal doet snotteren, ja zene, ook franske !!!!! We halen de overkant en we blijven wuiven tot we nog maar een paar stipjes zien terug zwaaien !!! We hebben de nationale parken niet bezocht maar hebben er zoveel moois voor in de plaats gekregen, en met een gemengd gevoel van vreugde en nostalgie zetten we onze reis verder,het gaat goed , we passeren enkele badenes waar water in staat maar zien wel dat san juan zijn wonden likt, stukken weg volledig weg, bomen op de weg, massa's vee, koeien, paarden ,ezels, schapen, geiten , hier en daar een karkas met een hoopje gieren rond, plots duikt er een enorme waterbedding met slijk op, we wagen het erop maar......... Zitten halverwege vast, ik doe de deur open en het water stroomt bijna de wagen in, het wiel aan de passagierskant is bijna volledig weggezakt!!!! Dikke shit!!!!!gelukkig komen er langs beide kanten enkele jeeps aangereden en weer blijkt de behulpzaamheid groot, met verenigde krachten enkele kabels en touwen worden we eruit getrokken, de jeeps blijven  voor en achter rijden in geval we hulp kunnen gebruiken,we  naderen een controlepost en nemen toeterend afscheid,en daar worden we onthaald met hola, hoe is het geweest , de weg was slecht niet ? ze herkennen ons van enkele dagen geleden, dezelfden die zeiden dat we door mochten, raar volkje toch soms hoor ...... We rijden de provincie san juan uit en rijden richting san luis, we ruilen het landschap voor eindeloze pampas, en verwonderen ons weer over de enorme grootsheid van het land, de kleirode grond weerspiegelt in de wolken en geeft adembenemende vergezichten, we rijden kilometers en uren in de pampas zonder iets of iemand te zien, volgens de wegwijzers naderen we een dorpje en we besluiten er te overnachten,maar voor we het goed en wel beseffen rijden we het dorpje ook weer uit, een stuk of 4 huisjes en een winkeltje en dat was het, bij het volgende hebben we meer geluk, we zien een paar keer cabana te huur staan maar vragen ons af of deze huisjes zowiezo nog wel bewoonbaar zijn.... Even later zien we een groot complex , zwembad, saunas ,thermische baden, ok, een tussenstopje waard, de buitenkant en zwembad zien er meer dan veelbelovend uit, het is ondertussen terug snikheet dus een frisse duik is welkom , we boeken een kamer met avondeten en ontbijt , ik vind de prijs echt wel goedkoop voor zo een complex, op onze kamer word duidelijk waarom, het bad blijkt een cementen betonnen kuip te zijn met een soort dikke tuinslang als douche,de bepleistering valt letterlijk van de muren en het sanitair was oorspronkelijk blauw geschilderd maar  door de jaren is dit afgeblot en een mengeling van wit en blauw geworden, maar goed, we frissen ons op en plots stroomt het water onder de lavabo uit, ze zijn een buis aant repareren en hebben blijkbaar iets geraakt, daar we genoeg water gezien hebben verwisselen we van kamer, we eten in het restaurant dat ons doet denken aan een refter van een bos of zee schoolvakantie ,we worden toch verrast met een lekkere quiche en flan , we besluiten morgen nog een duik te nemen in het verwarmde zwembad alvorens naar karime te vertrekken maar voorlopig mijmeren we met een lekker glaasje wijn en uitzicht op de groene pampas na over de vele avonturen en mooie en warme vriendschappen!!!!!