Genieten en pizzaparty

Nog een dagje Uruguay , zou hier best paar dagen kunnen blijven of wat verder varen naar Montevideo of Punta Este maar de tijd is hier te kort voor, we genieten van een vers ontbijt en Eduardo praat honderduit over zijn verleden, van zen 6 jaar heeft zijn vader met hem de wereld rond gereisd en zo is hij uiteindelijk in Uruguay beland waar hij duidelijk zen hart verloren heeft, Frans ontdekt een foto van een oude Karmann Ghia aan de muur en we krijgen direct het verhaal te horen dat er aan vast hangt, een vriend van zen vader had deze wagen en ging huwen, maar zen toekomstige vrouw wou de auto niet houden want vond dit geen auto voor een getrouwde man, daar zijn vader geweldig veel van deze auto hield mocht hij hem op afbetaling kopen, we zien een foto van de vader , mama en Eduardo als klein manneke, daar beneden hangt de foto van dezelfde auto nu, met Eduardo en zijn gezin, de auto rijd nog steeds rond in de straten van Colonia en is al meer dan 40 jaar in het bezit van de familie, zalig toch!!!!!! Na nog wat kletsen trekken we nog even de stad in , we lopen een klein bodegake binnen, een leuk winkeltje en plots achter de winkel ontdekken we een binnentuintje van een restaurant, Carlos de uitbater , origine van Bordeaux en in Frankrijk een grote chef geweest laat ons met trots zen antiek huisje zien dat hij omgebouwd heeft als restaurantje , we laten ons overhalen om clerico te proeven (witte wijn met geperste peren en fruit) zaaaaalig lekker, we vragen een paar tapakes  en krijgen direct lekkere schoteltjes met kaas en pesto,tomatjes, pata negra enz , het word spijtig genoeg tijd om te vertrekken om 4 u vertrekt de ferry we nemen weer afscheid met een kus en knuffel , Ana de vrouw van Carlos geeft ons het recept van de clerico en met pijn in het hart vertrekken we , wat een warmte stralen de mensen hier toch uit, ongelooflijk, je moet het meemaken of je gelooft het niet ! In het hotel nemen we nog eens uitgebreid afscheid van Eduardo ,dit stadje staat nu toch wel hoog in mijn lijstje van mooiste plekjes, na een uurtje op de ferry komen we terug aan in het drukke BA, wat een verschil, BA leeft altijd, we nemen een taxi en een trein en komen aan in het bescheiden appartementje van Vanesa, daar wacht ons nog een verassing Ana de buurvrouw heeft heel de dag bezig geweest met hulp van Clementina , de jongste van 10 jaar pizzas te bakken voor ons , er word naar de winkel gegaan, wijn en bier in huis gehaald en het is een gezellige drukte, Ana en Clementina lopen constant over en weer om de pizzas te checken, er worden olijven , ham en kaas op tafel gezet, snel zitten we met 7 in de kleine living van amper 4 op 3m aan een tafel van een meter groot en ik vraag me af waar straks al de pizzas gaan gezet worden, maar NO PASA NADA, het maakt allemaal ni uit, we zijn gelukkig en het is hartverwarmend te zien hoe gelukkig men hier is en hoe gezellig en warm de sfeer is zonder al de luxe die wij kennen, we laten de dvd en fotos van de trouw zien, de kindjes staan te popelen, er word mee geweend, gelachen, gezongen en in de handen geklapt, wat een sfeer, daar kunnen we in belgie nog iets van leren, we beleven ons huwelijk een beetje voor de tweede keer, mensen zo ver weg die zo met je meeleven, echte vrienden , het is weer laat als we allemaal in ons bedje kruipen, want er was ook nog zelfgemaakte brownie, er word ijs aan huis gebracht want we moeten perse champagne met citroenijs proeven , we worden overstelpt met deze gastvrijheid en worden er alle 2 emotioneel van, wat een dag weer, we zijn amper 4 dagen in Buenos Aires maar het toont of we nooit zijn weggeweest ,voor de zoveelste keer verlies ik hier mijn hart