Yes we can!!!!!!!!!! 3

In de ochtend genieten we van de gastvrijheid van onze fincauitbaters, hij is van origine frans en zen vader en broers runnen een wijngaard in Frankrijk nabij Nice ,maar Rémy heeft jaren geleden zen hart verloren in Argentinië en aan analia een schone Argentijnse, we krijgen een eenvoudig ontbijt en analia heeft thee gemaakt van de cocabladeren , goed voor de hoogte en de bloedsomloop, we krijgen een hoop goede raad mee voor de hoogte, hoedje op, zonnebril op, goed insmeren , rustig lopen en veel water drinken, gewapend vertrekken we, we rijden via vele haarspeldbochten hoog de bergen in,onderweg zien we mensen te paard met de tipiische gaucho klederdracht,een bombacho,broek met knopen onder aan de pijpen en een poncho met een wijde riem versierd met munten, een mes en lasso, fantastisch, buiten een beetje suizen van onze oren voelen we ons kiplekker , komt het door de coca of niet? Wie zal het zeggen ?We naderen het hoogste punt en poseren trots op de kilometer paal die de hoogte aangeeft, bijna 4200m boven de zeespiegel !!!! Yes we can !!!!!! even verderop liggen de salinas, uitgestrekte  sneeuwwitte zoutvlaktes,die knisperen onder je voeten,het zout dat glinstert in de zon veroorzaakt een spiegel en geeft weerspiegelingen in het water, wat heel rare beelden weergeeft, het lijkt of je zweeft, ook hier tipische hoogvlakte bewoners  ingepakt alsof je op de noordpool bent, er staat een fris windje maar wij Belgen zijn meer gewoon,we kuieren er een uurtje rond en genieten met volle teugen van al dat moois,even verder ligt de grens naar Chili, we besluiten terug te gaan naar het lager gelegen dorpje purmamarca en nemen een vriendelijke man mee naar beneden, hij had al 30km gestapt en gaat proberen zen koopwaar, een paar zelf gebreide sjaals gemaakt door zijn vrouw beneden te verkopen, ik vertel hem dat ik verwonderd ben dat er plots op een bergtop een aantal lemen huisjes staan en hij verteld ons dat dit meestal 1 familie is die zich daar gevestigd heeft en leeft van het telen van aardappels en ui en de opbrengst van de wol van de lama's en de geitenkaas, ,wat een leven ! We rijden purmamarca binnen, een wit stadje met op de achtergrond de pracht van de zevenkleurige bergen, we aanschouwen het dorp en dit is letterlijk omgeven door winkeltjes en kraampjes met artisanale spullen,mooie handtassen,juwelen,schoenen, tapijten,poncho's in de tipische indigo kleuren en ik vrees dat onze vriend uit de hoogvlakte hier weinig succes gaat hebben,we passeren nog even tilcana, een soortgelijk dorpje waar nog een versterking uit de tijd van de inca's staat  we beslissen terug naar onze finca te keren rond een uur of 5,want zoals gezegd koelt het hier savonds geweldig af en we moeten nog een keertje de rivier over,het valt ons op hoe de mensen aan de kant van de weg nog steeds aant werken zijn, hout sprokkelen, vee, geiten en schapen hoeden, sla plukken, sommigen zie je gebukt onder grote bultos (zakken) voorbij komen, en dit waarschijnlijk voor een paar peso, het stemt tot nadenken!!!!! S' avonds  in de finca zetten we de auto in het dorp want ze voorspellen een storm en dan veranderd de weg  in een rivier en kunnen we niet meer weg, Rémy wil geen risico nemen, frans parkeert de auto buiten het dorp op een priveparking van een vriend en met de 4x4 komt hij terug naar de finca ! Wat een avontuur ,we praten nog even met een paar jongeren die via woofing, een programma waarin je reizen kan combineren met werken en al enkele jaren rondtrekken en nu op onze finca een handje toesteken en kruipen voor de 2de keer onder de sterrenhemel onder de wol ......