Giruana indiginas

28 februari 2016 - Puerto Iguazú, Argentinië

De avond na ons bezoek aan de watervallen zijn we blij dat we een frisse duik in het zwembad kunnen nemen en genieten nog met een lekker fleske malbec en lekker eten, we worden op onze wenken bediend door Victor Hugo (twijfel of dit zijn  echte naam is) Frans denkt dat hij een boon voor mij heeft want al vanaf de eerste dag is niets te veel, maar ik wijt  het gewoon aan de zuiderse gastvrijheid..........?? De volgende ochtend ontdekken we letterlijk wat het regenwoud wil zeggen, we worden wakker van de stromende regen en het razen van de wind door de bomen, dan maar een beetje uitslapen en laat ontbijten,,na de middag stopt het met regenen en is de wind gaan liggen, we besluiten een wandeling in de omgeving van het hotel te maken, we trekken basketters aan .want de grond is hier rode aarde en door de regen rode modder geworden, verderop is een paardenranch en ook een tipisch houtbewerkingzaakje dat de moeite blijkt te zijn, we geraken  echter niet verder want als we een indianenreservaat voorbij lopen worden we vriendelijk uitgenodigd een kijkje te nemen, entrada 100 pesos, ik heb hier altijd een dubbel gevoel bjj,  deze mensen , het Guaranivolk (letterlijk vertaald woudmensen) was 500 jaar geleden 1 van de eerste indiandenvolkeren die door de grootgrondbezitters verjaagd werden,het is nog steeds het meest talrijke inheemse volk in Paraguay,Brazilie en Argentinie, stof tot nadenken, de jonge kerel nodigd ons vriendelijk uit en vertelt met veel trots hun gewoonten en levenswijze, ze beschouwen land als oorsprong van het leven, hij toont ons de palo-rosa boom waarvan  uit de schors medicijn gemaakt word tegen wonden, de vallen die ze uitzetten voor de jacht, hij toont ons trots de trampas (vallen) gemaakt van hout en touw gemaakt van de bladeren van de bomen, hoe erg dit ook is deze mensen leven nog voor 70% van de jacht en van wat ze vinden in de natuur, we zien de vrouwen en kinderen blootsvoets lopen op de rode moddergrond, de kindjes ziiten onder de grote muggenbeten, Hij legt me uit dat er sinds 2 jaar elektriciteit en water van de regering is aangelegd, sinds 2 jaar? Enkele jaren geleden kwam er ook een duitse schlagerzanger van Argentijnse afkomt per toeval het dorp binnen en heeft dan een schooltje laten bouwen , trots legt hij dus uit dat de kindjes nu onderwijs krijgen, rekenen en talen, guarani, portugees en spaans zegt hij, ben het na ons bezoek even gaan opzoeken en de zanger is Semino Rossi een shlagerzanger, dit is dus echt een gemeenschap, ik stel veel vragen , en hij verteld me ook dat er dus mag gehuwd worden met iemand van een andere gemeenschap maar met niemand anders dan een giruani !!! Hij vertelt en toont ons ook dat allle juweeltjes die ze maken van natuurlijke materialen gemaakt zijn, van schors, bladeren en gedroogde besjes enz, ik krijg ook eindelijk het verhaal en de oorsprong van  de beroemde mate thee te horen, toen de bevolking destijds weggedreven werd kwam er een goede sjamaan en gaf hen een groene plant, ze moesten hem planten de bladeren plukken en drogen op het vuur, ze malen en de gemalen blaadjes in een kalabas doen ,warm of koud water er over schenken en de thee drinken,dit was een gezonde vriend zei hij die hen door de trieste tijden zou leiden en zo is de caa-y-drank ontstaan en tevens het geheim van de bladeren van de yerba mate boom te oogsten en te bereiden, de beroemde mate drank was dus oorspronkelijk bedoeld om gezondheid vitaliteit en een lang leven te garanderen! We nemen afscheid en plots komen de kindjes nog voor ons zingen, we leren in het giruana te begroeten, Auyevete is decir saludos, dag zeggen, men roept dit naar elkaar en steekt beide handen terwijl om hoog we nemen dan ook op deze manier afscheid , een leuke ervaring op een tropische regenachtige dag!

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade