La ultima noche

Opnieuw zijn we in BA ,de stad die nooit slaapt en nooit verveeld,met zijn diepgewortelde tradities zoals het drinken van mate,met zijn trotse en gastvrije extravagante en aantrekkelijke inwoners ,met zijn vele parken en de grootste riviermond ter wereld ,el rio de plata,we zullen de stad nooit helemaal kennen, ze meet meer dan 40km van noord naar zuid en 30 km van oost naar west en telt 47 barrios,we hebben slechts een handvol bezocht, San Telmo de oudste barrio van de stad en de meest traditionele , de tango vormt hier de achtergrond van de relaxte cafeetjes en winkeltjes, met zijn avant-gardische kunstenaars en antiekmarkt die s'avonds het decor word van een openlucht tango optreden !La boca, waar de fel gekleurde huisjes, geschilderd met de verf die vroeger achtergebleven is van de boten, schitterd in de zon, de immigrantenwijk met het legendarische voetbalstadion LA BOMBERA, met het shirtnummer 10 Maradona als bekendste veteraan, we bezochten el parque memorial waar duizenden mensen verdwenen zijn tijdens de koude oorlog , en in schril kontrast rijden we nu over een lange brug naar ons hotel, aan de ene kant de hoge wolkenkrabbers en luxueuse hotels , aan de andere kant tot schroot herleide huisjes waar je mensen ziet wonen zonder dak, ramen en deuren, de was en vuilnis hangt overal , en het zijn precies kartonnen doosjes van metaal en wat stenen ,echte krotwoningen, we verblijven in een mooi hotel en zien recht door het venster op de exclusieve begraafplaats recoleta, evitas laatste rustplaats ,verscholen achter bombastische graftombes  ligt in schril contrast de eenvoudige zwarte granieten grafkelder van de familie Duarte , haar kist is in beton gegoten zegt men zodat ze nooit zou vergaan, we relaxen op onze kamer en vicente komt ons tegen 9 u halen samen met vanesa om te gaan eten, we zien de taxi aankomen en vanesa springt letterlijk het hotel binnen in onze armen, wat een weerzien weer, vicente heeft nog een verassing, ignacio is er ook bij en ook ignacio sossa, de schilder waar we een werkje van gekocht hadden, met 6 in de taxi richting san telmo , waar we het restaurant bereiken en we ons even in een andere wereld wanen, wat een mooie plaats, la brigada, zo heet het restaurant hangt vol voetbalshirts, sjaals van voetbalploegen over heel de wereld,fotos, gehandtekende ballen en souveniers van vele grote namen die hier ooit geweest zijn, met het audentieke decor van sal telmo is het net een andere wereld, we wanen ons in de jaren 50 , ik zie ook handtekeningen op de muur van pele en eusebio maar ook van mohammed ali, bono en roger watters van pink floyd !!!! Waauw wat een plaats !!!!! Het eten, de parilla is overheerlijk, het vlees word aan tafel met een lepel gesneden, zo mals , we krijgen er echte argentijnse salsa bij en de sfeer is fenomenaal, we praten  honderduit  als echte argentijnen, de sfeer is uitgelaten en we voelen ons hier echt thuis, er worden weer grote plannen gemaakt voor de volgende reis, vanesa huilt en knuffelt bijna de hele avond van emotie, wat een fantastische vrouw !!!!!! We klinken, klinken en blijven klinken op de vriendschap , we krijgen nog extra schilderijtjes mee van ignacio en vicente,speciaal voor ons geschilderd,  ook vanesa heeft nog kadootjes voor ons en ook voor Lydia, ze vraagt hoe het met de familie gaat, zoveel oprechte intresse!!!!tis al laat als we met een krop in de keel en vele knuffels  afscheid nemen van al onze oprecht lieve vrienden hier, smorgens trekken we richting luchthaven en omarmen we vicente voor de laatste maal, we denken met veel nostalgie terug aan alles wat we mogen zien en ontdekt hebben, salta met zijn vele cañons,valleien en typische indigodorpen,zen enorme hoge hoogvlaktes  en zoutmeren,met jujuy als een van de eerste steden van argentinie,de mengeling van de indianencultuur en de spaanse koloniale cultuur is hier nog sterk aanwezig, we zagen als hoogtepunt het gebergte cerro de los siete colores met zijn 7 kleurlagen,en las salinas grandes,de vele gauchos met de muilpaarden op de weg, we gaan een eindje terug de tijd in, cafayate ,de hoofdstad van de witte wijn,we zagen de hoogste spoorlijn ter wereld ,el tren a las nubes, de trein door de wolken,,dorpen met een prachtige samenstelling van indianencultuur en eigen identideit,we zullen de avonden met een goed glas wijn onder de 1000den fonkelende sterren niet gauw vergeten, we zagen de mooie stad mendoza, de vele bodegas met als hoogtepunt de rit naar de aconcagua, het avontuur door de steppen van valle de fertil met zen overgestroomde rios en simpele autenthieke dorpjes,de mooie natuur van de pampas van cordoba, en het het klein paradijs aan la boca del rio, de vele ritten door verassende en altijd veranderende landschappen, de oude autos en de vele loslopende dieren op de weg,maar bovenal de vele oude en nieuwe vrienden, karime, julietta, nani, jamill, diego, tommy en myriam, side en la abuela, uit villa dolores vanesa ,vicente, ignacio en ignacio sossa, uit BA en laurie,en leonard en hun kindjes maki en arena, uit Palermo ,BA, maar ook meredih en omar uit valle de fertil, die hun huis voor ons openstelden, , pauline en claudio onze chileense wijn vrienden,martha en walter uit cordoba capital, en niet te vergeten filip en martine uit vremde, het neemt geen twijfel dat we al deze vrienden zeker terug gaan zien , er blijft een stukje van ons in Argentinie als we hoog in de wolken nog even neerkijken op dit prachtige land !!!!!!!!!!!!!!