Traantjes

Gisteren was onze laatste dag in BA,smorgens nam Vicente ons mee naar EL PARQUE DE MEMORIAL ,een gedenkplaats voor alle verdwenen personen in de tijd van de genocide in de jaren 70.!!!!!!! ,muren vol namen,geboortedatums en foto's ,want achter elke naam staat een gezicht!...30000 mensen zomaar uit een vliegtuig de zee ingegooid ,jong, oud, zwanger maakte niet uit ,al die er andere ideeën op nahielden verdwenen, wat een horror ,doet ons denken aan de nazipraktijken en we worden er stil van, bedankt Vicente, want dit staat in geen enkele toeristische folder, ook niet iets om fier op te zijn als natie!...stil lopen we er rond en hoewel de zon schijnt heb ik kippenvel , langs de kant van el rio del plata,de breedste rivier ter wereld,maar ook de meest vervuilde zien we langs de weg letterlijk daklozen kamperen ,er staan tentjes, dozen, en caravannetjes totaal versleten ,ze lijken wel 100 jaar oud, dit is verboden maar word oogluikend toegestaan, BA een stad vol kontrasten!we gaan even verpozen met een koffietje en stukje pizza in een heel tipisch restaurantje daarna gaat het richting recoleta ,het  valt ons op hoe Vicente overal een plaatsje vind met zen taxi even een babbeltje met de politie en met een goedkeurend knikje zijn we weer geparkeerd,we brengen een bezoekje aan het graf van EVA PERON,  "EVITA " leeft nog steeds in het hart van de Argentijnen,op het kerkhof met zijn crypten zo groot als huizen weet je niet waar eerst kijken!!!!plots horen we roepen eeeehhh Belgen !!!! En komen een groep uitwisselingsstudenten tegen die een jaar in Bolivia studeren, na een babbeltje ,ne pol en ne kus trekken we naar huis maar eerst nog even een aperitiefje in het HARDROCK CAFE,!thuis staat ons een etentje te wachten,Ignacio en Vanesa zijn al druk in de weer, en een uurtje later zitten we met 6man aan het tafeltje van1 vierkante meter groot, het eten en de wijn en het gezelschap is zalig,een vriendin heeft chocatortas gemaakt een soort tiramisu maar op zen Argentijns met dulce de leche, una "boma" weliswaar , moe maar voldaan en met de nodige tranen en krop in de keel zeggen we voor de laatste keer "hasta mañana "!!!! Wat een geweldige tijd hadden we hier,wat een geweldige vrouw, bijna niets hebben ,een piepklein appartementje waar je met 3 kinderen op moet leven en elke dag knokken om rond te komen, maar een hart zo groot vol liefde...ongelooflijk, Vanesa een vriendin voor het leven!!!!!