Fransje in zen nopjes

We verlaten salta en vliegen na de middag naar mendoza, op de luchthaven zien we onze Belgische vrienden,Martine en Filip terug, we hebben gedurende de saltatrip meermaals proberen af te spreken doch daar er heel weinig netwerk was misten onze sms'jes elkaar steeds, we landen en er zou normaal een auto moeten klaarstaan, we vinden echter niets en bellen naar het verhuurbedrijf ,binnen een kwartiertje is hij er, het word een Argentijns kwartiertje en na een uurtje zijn  we eindelijk weg richting de finca in lujan de cuyo, hier en in maipu vind je de grootste wijnhuizen en olijfbossen van het land ,we worden wederom warm onthaald met un beso en buenvenido en una botella, hier word nooit naar je hotelvoucher gevraagd, hoe spontaner toch allemaal, onze fincauitbater is een goede Gids en geeft ons direct een plannetje naar de leuke bodega's in de buurt,'s avonds eten we rond een grote tafel allemaal samen met nog een koppel uit Nederland dat jaren in BA gewoond heeft, maar ook in Australië, Japan en Italië en een koppel uit Chili, het word een leuke avond,smorgens trekken we naar het beroemde trapiche wijnhuis, mooi gelegen tussen het groen, maar wat een gebouw, een fabriek waar wijn gemaakt word, 36 miljoen flessen per jaar, 1200 hectaren wijngaard en gesticht in 1883 we krijgen een leuke rondleiding, er word ons verteld dat in de jaren 70  nog niet zo lang geleden de wijn per trein 1000 km naar BA werd gereden, tijdens de rit werd vanalles toegevoegd zodat deze goed zou blijven, er zijn in die tijd enkele mensen gestorven en serieus ziek, zelfs blind geworden van de producten die ze bijvoegden tijdens de rit, daarom dat dit verboden werd,allle flessen  worden op het wijnhuis gebotteld,na een lekkere degustatie bezoeken  we ook een tipische kleine familie bodega en worden er warm onthaald, we krijgen een degustatie,en drinken wijnen die zeker niet voor de trapiche moeten onderdoen, we mogen vrij een wandeling maken door de wijngaarden en proeven van de malbec syrah en cabernet sauvignon druif, we proeven duidelijk het verschil van smaak tussen deze 3 druiven, de malbec is zacht, de syrah meer uitgesproken zuriger en de cabernet zoeter, we eten de lekkerste empanadas ooit in een pover hutje langs de kant van de weg, casero, vers gemaakt en dat proef je de mama haar neus krolt als we zeggen dar het de lekkerste empanadas ooit zijn! Vanavond komen Martine en filip mee eten op onze Finca want er staat een grote Parilla op het programma (tipische BBQ) dat word weer smullen........