Helemaal naar het noorden 2

We besluiten om 7u te ontbijten want we trekken terug helemaal naar het noorden ,we slagen vitamineren op , naft voor de auto en de coca voor ons, dit is hier legaal en geen drugs dus we gaan het zowiezo proberen , de hoogteziekte is geen lachertje,hartkloppingen,hoofdpijn,mottig,bloedneus, zijn enkele symptomen,dus we hebben niets te verliezen!we rijden richting salta waar het landschap groener word,de weg is volledig geasfalteerd ondanks het goede wegdek en het relatief lage aantal kilometers , ongeveer 350 gaat het langzaam , we rijden richting jujuy ,via een autopista die we letterlijk vinden in een dorpje tussen 2 povere huisjes in en verwonderen ons over wat we zien, auto's die  bij ons al lang op de schroothoop zouden beland zijn rijden hier "vlotjes" rond, brommertjes waar heel der families opzitten, met 3 ,4 man, moeders achterop met kleine kindjes in een deken, allemaal zonder helm, we moeten oppassen voor paarden en koeien die de weg oversteken en voor de vele loslopende honden, na jujuy trekken we hoog de bergen in,,moeten soms uitwijken voor loslopende koeien en paarden ,bouwvakkers of plukkers die met een man of 6 in een open laadbak van een ford Dodge van 50jaar oud zitten, als je er achter rijd ben je bijna vergast. Langs de kant van de weg zien we ook hier de rode lintjes ter ere van de difunta correa de patroonheilige van de weg, sommige zijn echte altaars en bij sommigen zien we Argentijnen bidden en picknicken, we lunchen op een lamafarm en we kunnen deze beestjes aaien en eten geven, na jujuy trekken  we hoog de bergen in het landschap veranderd van mosgroene bergen en dalen naar bergen met verschillende kleuren, los cerros de 7 colores,bijna na elke 10 km hebben we controle de policia, dit is omdat we maar weinig verwijderd zijn van de grens van Chili en Bolivia, maar na een tik tegen de pet en Anda por favor mogen we verder.onze finca heeft weer geen adresaanduiding we moeten op kilometer paal 1789 aan de kerk rechts de brug over en dan ....... Een rivier voor ons, ons autootje piept en kraakt, de eigenaar staat ons al op te wachten met een schop maakt hij de keien die in de rivier liggen los en we kunnen naar de finca, mooi in tipische incastijl , we genieten van een biologisch gemaakte maaltijd, alles vers geplukt uit de tuin en uitgeteld van de vele avonturen gaan we vroeg ons bedje in, we krijgen de raad de gordijnen niet te sluiten en vallen in slaap onder een prachtige sterrenhemel